Ben hep derim, parayla, yatla, katla, ihtişamla insan mutlu olmaz. O yatlarda, katlarda sevgi varsa, güven varsa, paylaşım varsa ancak o zaman insanlar bunların içinde mutlu olurlar. İnsanoğlunun doğası bunu ister. Gerisi vesairedir. Bu vesairelerin bir kısmı keyfimize keyif katar, bir kısmı da mutluluğumuza gölge düşürür. Ama insanın keyfi yerindeyken içilen bir bardak su, yenen bir yemek, koklanan bir çiçek, alınan bir hediyenin tadına doyulmaz.