Τζον Μπιουκαν
- Τα 39 σκαλοπάτια κεφ 5
Έστριψα ένα νόμισμα, κορόνα για τα δεξιά, γράμματα για τ' αριστερά, κι έπεσε η κορόνα, οπότε κατευθύνθηκα βόρεια. Σε λίγο έφτασα στην κορυφή της πλαγιάς που περιέβαλλε το μονοπάτι που είχα ακολουθήσει. Από κει, είδα τον κεντρικό δρόμο να εκτείνεται για καμιά δεκαπενταριά χιλιόμετρα, και μακριά, στο βάθος του, κάτι να κινείται.
Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου
- Ο καιρός της σοκολάτας
Εκείνος δεν έβγαζε λέξη. Κι όσο δε μιλούσε, τόσο επέμενε η μάνα μου να μάθει, τόσο μεγάλωνε και η δική μας η περιέργεια. Με τα πολλά, αποφάσισε τελικά να μιλήσει. Κι αυτό που μας είπε γράφτηκε στη μνήμη μου ανεξίτηλα.
Σιμόν ντε Μποβουάρ
- Οι αχώριστες
Μολονότι πεθαμένοι, τους ένιωθες στο σπίτι τους εδώ, και ανάμεσα σε όλους αυτούς τους αυστηρούς κυρίους η Αντρέ έμοιαζε παράταιρη: πολύ νέα, πολύ εύθραυστη και, προπάντων, πολύ ζωντανή.
Τόλκιν
- Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών - Κεφάλαιο VII
Τα στρώματα και τα μαξιλάρια τους ήταν μαλακά σαν πούπουλο και οι κουβέρτες από άσπρο μαλλί. Δεν πρόλαβαν καλά καλά να πέσουν στα μαλακά κρεβάτια και να τραβήξουν τα ελαφρά σκεπάσματα πάνω τους κι αποκοιμήθηκαν.
