Hayal bile bir dayanak arıyor kendine, bir umut, birazcık ışık. Umut etmek için bile, önünde az da olsa bir ışık görmek istiyor insan. O bana bakarken bile, hiçbir şey söylemeden, sadece bakışlarıyla seviyordu beni. Bu nasıl bir şey, ben daha önce hiç yaşamadım ki. Hayatında ilk kez şeker yiyen bir çocuk gibi işte. Sevildiğimi hissettikçe ruhuma sanki kapı aralığından ışık sızmaya başladı. İçimden bir ses, ona bu gün sarılmazsan, bir daha bu fırsatın hiç olmayacak dedi...